بعد از انتشار یک مطلب توهین آمیز توسط یک سایت کم بیننده ، علیه نوه امام(ره) موجی از جنجال های سیاسی فضای کشور را درگیر خود کرد. مطلبی که حتی ارزش پرداختن به آن (در برابر سایر اهانتها به امام ره) به گونه ای وقت تلف کردن است و آنچه در این میان شاید مرا درگیر این مقال کوتاه کرد سر و صداهای بعد ار انتشار مطالب موهن است .

اما افسوس از برخی از مدعیان اصلاحات که بارها نشان داده اند کمترین ارادتی به حضرت امام(ره) ندارند و تلاش خود را کردن تا از این فرصت سوءاستفاده کنند .

این روزها رگ های برآمده و گریبان های چاک داده مدعیان اصلاحات را در مطبوعات دوم خردادی می توان رصد کرد که معدودی از مواضع امام راحل(ره) - که می توانند از آنها بهره برداری جناحی نمایند- را به صورت گزینشی بزرگ نمایی می کنند تا مخالفان خود را به ضدیت با «خط امام» محکوم نمایند!

این جماعت غالب مواضع خمینی کبیر(ره) نظیر مبارزه با استکبار، مقابله با فرهنگ بیگانه، اسلامی شدن دانشگاه ها، توسعه فرهنگ بسیج، جنگ فقر و غنا، حاکمیت دین، حذف اسرائیل از صحنه روزگار، تشکیل هسته های مقاومت و حزب ا...، حذف لیبرال ها و غربگراها از مصادر حکومتی، صدور حکم اعدام اهانت کنندگان به مقدسات و... را فرو گذاشته و همه مواضع امام خمینی(ره) را به چند گزاره کلی نظیر «میزان، رأی ملت است» و «عدم دخالت نظامیان در سیاست» محدود می سازند. وقتی به گذشته تاریک این مدعیان بر می گردیم می بینیم که نه تنها رگی در گردن نداشتن بلکه در برابر توهین انسانهای کج فهم سکوت اختیار کرده بودن و به قول خودشان به مصلحت نظام نیست که حرفی بزنند و سرشان را همچون کبک فرو در برف کرده بودند.  جملات ذیل گوشه ای از هزاران مطالب نوشته شده در مطبوعات شبهه افکن می باشد:

* دخالت در سیاست از حقوق شهروندی است و امام خمینی هم نمی تواند کسی را از این کار منع کند . نامه 6/1 امام در صحیفه نیامده و نظر امام محسوب نمی شود و اسلام معیار است نه امام .   (عماد الدین باقی / هفته نامه پیام هجر / اسفند 77)

 * سیاست های فرهنگی دهه اول انقلاب ،‌کارایی نداشت،‌زیرا در ضدیت با مدرنیته و غرب و خواهان بازگشت به سنت سلف و مجری فقه و شریعت بوده است.(علیرضا علوی تبار / ماهنامه کیان / خرداد 77)

 *قطع رابطه با آمریکا ،‌خواسته تحمیلی یک نفر بر کل مردم ایران است، دوران تک گویی به سر آمده است (فرخ ارقند/ هفته نامه آبان / اسفند 77)

 *امام در قبول قطعنامه ،‌یک جام زهر نوشید و سعادت ملت را تضمین کرد ، مذاکره با آمریکا نیز ، احتیاج به نوشیدن جام زهری دیگر دارد .(روزنامه صبح امروز – 17/9/78 – ص2)

 *بعد از انقلاب ، شاه مستبد رفت ولی استبداد همچنان باقی است ، تازه رنگ شرعی هم به خود گرفته است.(ابراهیم یزدی / هفته نامه آبان / فروردین78)

 *جریان کسروی و حکیم زاده قمی ،‌اصلاح طلب بودند و امام (ره) و نواب صفوی ، خشونت گرا و در مقابل جریان اصلاح صلب قرار می گیرد (سهراب بهداد / روزنامه نشاط / اسفند 77)

 *مهندسان و طراحان اصلی انقلاب ، روشنفکران دینی بودند و روحانیون ،‌ابزار دست روشنفکران برای بسیج توده ها بوده اند (ابراهیم یزدی / عصر آزادگان/ آبان 78)

 *عزل منتظری اشتباه بود و هم اکنون صحت همه ایرادات ایشان ، برای همه روشن شده است (رضا علیجانی / مجله ایران فردا) .                     

         http://h-bayani.blogfa.com

 نوشته شده توسط نشریه چشمه در سه شنبه 86/12/7 و ساعت 1:48 صبح | نظرات دیگران()