نشریه چشمه
جنبش 16 آذر 1332 در اعتراض به سفر معاون رئیس جمهور امریکا، پس از کودتای ننگین آمریکایی 28 مرداد 1332 انجام شد و منجر به شهادت 3 تن از دانشجویان گردید. آرمان اصلی شهدای 16 آذر مبارزه با سلطه استعماری امریکا و رژیم ستم شاهی که تحت حمایت آمریکا قرار داشت بود.
تشکیل نظام جمهوری اسلامی و ایجاد فضای آزادی و حکومت مردمی و مبارزه با استکبار جهانی در حقیقت تحقق آرمان 16 آذر است. با این اوصاف متأسفانه برخی افراطیون دوم خرداد، بجای اینکه فلسفه جریان 16 آذر، آرمانهای شهدای آن و نسبت آن را با جمهوری اسلامی بررسی و تحلیل کنند، سعی کردند در 16 آذر ماه، روز دانشجو، با ساماندهی حضور چهرههای دگراندیش، استفاده ابزاری از جنبش دانشجویی و برگزاری سخنرانی با محوریت تخریب دولت و مجلس اصولگرا، تخریب ساختارهای اصلی نظام و حمله به ارزشها را در دستور کار قرار دهند.
در همایش دو روزه «جنبش دانشجویی از استحاله تا احیا» آقای جلاییپور جنبش دانشجوی را در حال رکود میداند و آن را به نفع اصلاحات مصادره میکند و علت آن را چنین بیان میکند: «هر چند جنبش اصلاحات در ایران توسط دولت پنهان مهار شد ولی اثر خود را روی جنبش دانشجویی گذاشت».
حجتی در این نشست میگوید: «بعد از دوم خرداد 76، عدالت محوری که مطالبه جدی دفتر تحکیم بود، تغییر کرد و دفتر تحکیم وحدت، موضع خود را به مطالبه آزادیخواهانه تغییر داد و نوع مواجههاش با نظام به طور حداکثر انتقادی شد به ویژه اینکه این مسأله در 18 تیر نمود یافت و اکنون نیز ادامه دارد».
رحیم همتی در تاریخ 86.9.13 در روزنامه اعتماد ملی در سر مقاله 16 آذر و رسالت دانشجویان چنین مینویسد:
«جنبش دانشجویی از سال 60 تا 75 شاهد یک رکود عجیب بود و این رکود با آمدن دولت اصلاحات دگرگون شد.
بعد از حوادث 18 تیر جنبش دانشجویی در شوک فرو رفت تا اینکه با آمدن دولت نهم و تشدید فشار جنبش دانشجویی در شوک فرو رفت. با آمدن دولت نهم شاهد آنیم که نیروهایی در بدنه حکومت سخت در تلاشاند که روحیه کار سیاسی را در دانشجویان از بین ببرند».
با مطالعه اظهارات فوق، مشخص است تعریف افراطیون از جنبش دانشجویی، تکرار 18 تیر است، 18 تیری که امریکا و برخی وابستگانش و رسانههای خبر پراکنی را شاد کرد به طوری که به تصور خود هر لحظه منتظر براندازی نظام بودند. درحالیکه 18 تیر خیل عظیم مردم را دلنگران و دل امام زمان (عج) و رهبر عظیمالشان انقلاب اسلامی و دلسوزان انقلاب اسلامی را بدرد آورد.
این درحالی است که 16 آذر بهعنوان حرکتی ضد استبدادی که ریشه استعماری داشت و مصداق آن شاه و امریکا بود شکل گرفت.
این از انصاف بدور است؛ نظامی که در خط مقدم مبارزه با استکبار است و رژیم ستم شاهی را ساقط کرده، در روز 16 آذر به چالش کشیده شود. اگر این جریان افراطی بدنبال احیای 18 تیر است، پرداختن به آن در 16 آذر به دلایل تاریخی ، کاملاً غلط است.
جنبش دانشجویی که ماهیتا ضد ظلم و انتقادی است مطالباتی دارد که با توجه به ظرفیتهای مردم سالاری دینی نظام در چارچوب قانون اساسی قابل طرح، بررسی و پیگیری است. افراطیون جریان دوم خرداد باید بدانند امروز جریانات دانشجویی مستقل از رفتار پدرسالارانه احزاب، مطالبات خود را تعقیب میکنند و افراطیگری عدهای را نمیتوان به پای جنبش دانشجویی نوشت.