نشریه چشمه
امروز خداوند ما را مسوول کرده است، نباید غفلت نمود. امروز با جمود و سکون و سکوت باید مبارزه کرد و شور و حال حرکت انقلاب را پابرجا داشت. من باز می‌گویم همه مسوولان نظام و مردم ایران باید بدانند که غرب و شرق تا شما را از هویت اسلامی تان - به خیال خام خودشان - بیرون نبرند، آرام نخواهند نشست. نه از ارتباط با متجاوزان خشنود شوید و نه از قطع ارتباط با آنان رنجور، همیشه با بصیرت و با چشمانی باز به دشمنان خیره شوید و آنان را آرام نگذارید که اگر آرام گذارید، لحظه ای آرامتان نمی‌گذارند. صحیفه نور ج 21 صفحه 109
مگر بیش از این است که ما ظاهرا از جهانخواران شکست می‌خوریم و نابود می‌شویم مگر بیش از این است که ما را در دنیا به خشونت و تحجر معرفی می‌کنند مگر بیش از این است که با نفوذ ایادی قاتل و منحرف خود در محافل و منازل، عزت اسلام و مسلمین را پایکوب می‌کنند مگر بیش از این است که فرزندان عزیز اسلام ناب محمدی در سراسر جهان بر چوبه‌های دار می‌روند مگر بیش از این است که زنان و فرزندان خردسال حزب الله در جهان به اسارت گرفته می‌شوند بگذار دنیای پست مادیت با ما چنین کند ولی ما به وظیفه اسلامی خود عمل کنیم. صحیفه نور ج 21 صفحه 109
ما بعد از امام تفکر او را تحمل نکردیم و صدای او را که از گلوی جانشینش به گوش می‌رسید نپذیرفتیم. از یک گوش شنیدیم و از گوش دیگر به در کردیم. ما راه مبارزه با غرب و شرق را کنار گذاشتیم و اسلام را در حد استفاده ابزاری از آن تنزل دادیم و دل‌مان خوش شد که نام‌مان جمهوری اسلامی است!
ما راه رفاه طلبی را انتخاب کردیم و چنین وانمود کردیم که دوران عوض شده است! ما با سرعت سرمایه‌های عظیم معنوی و عزت اسلامی خود را - که امام برای ما به ارمغان آورد- در راه رفاه مادی خود فدا کردیم و فراموش کردیم که امام گفت:
ضرورتی نیست که در چنین شرایطی ما به دنبال ایجاد روابط و مناسبات گسترده باشیم، چرا که دشمنان ممکن است تصور کنند که ما به وجود آنان چنان وابسته و علاقه مند شدیم که از کنار اهانت به معتقدات و مقدسات دینی خود ساکت و آرام می‌گذریم. آنان که هنوز بر این باورند و تحلیل می‌کنند که باید در سیاست و اصول و دیپلماسی خود تجدیدنظر نماییم و ما خامی کرده‌ایم و اشتباهات گذشته را نباید تکرار کنیم و معتقدند که شعارهای تند یا جنگ سبب بدبینی غرب و شرق نسبت به ما و نهایتا انزوای کشور شده است و اگر ما واقع گرایانه عمل کنیم، آنان با ما برخورد متقابل انسانی می‌کنند و احترام متقابل به ملت ما و اسلام و مسلمین می‌گذارند. صحیفه نور ج 21 صفحه 99
ما هر چه چوب می‌خوریم چه در سیاست خارجی چه در سازندگی داخلی همه به خاطر دوری از تفکرات امام است. امام از بیان هیچ نکته‌ای در سیاست داخلی و خارجی و سازندگی و همه‌ی مسایل مبتلا به یک تمدن بزرگ اسلامی که داعیه اداره‌ی جهان را دارد فرو گذار نکرده است.
اما آنچه که ما را از آن ارتفاع بلند به این سطح پست نزول داد، این بود که ما اهل مبارزه نبودیم. راه وجود دارد، ره‌بر وجود دارد، همه چیز هست الا همت حرکت. این همت حرکت سال‌ها توسط مسئولین خسته از جنگ از جامعه و مردم گرفته شد. مردم همه آماده‌اند و بارها این آمادگی خود را در شکل‌های گوناگون نشان داده‌اند. این مسئولین هستند که همواره نقش ترمز را داشته‌اند. کسانی که در مراکز حساس تصمیم‌گیری و کارشناسی و سیاسی و اقتصادی کشور نفوذ کرده‌اند خود اهل مبارزه نیستند و در مقابل هرگونه مبارزه طلبی و فداکاری و رویارویی اسلام و کفر مقاومت می‌کنند.
آنهایی که به ما اشکال می کنند که شما چرا سازش نمی کنید با این قدرت های فاسد، آنها از باب این که همه چیز را با چشم مادی ملاحظه می کنند، با چشم طبیعی حل و فصل اشیا را می کنند. آنها نمی دانند که انبیای خدا چه رویه ای داشتند، با ظالم چطور برخورد می کردند، یا می دانند و خودشان را به کوری و کری زدند. سازش با ظالم، ظلم بر مظلومین است، سازش با ابرقدرت ها، ظلم بر بشر است. آنهایی که به ما می گویند سازش کنید، آنها یا جاهل هستند یا مزدور. سازش با ظالم، یعنی، این که دست ظالم را باز کن تا ظلم کند. این خلاف رای تمام انبیاست. انبیای عظام، تا آن جا که توانستند جدیت کردند که ظلم را از این بشر ظالم بزدایند، به موعظه، به نصیحت، به امر به معروف، به نهی از منکر، به انزلنا الحدید و فیه باس شدید ، آخر الدوا الکی ، بعد از آنکه موعظه نشد، نصیحت نشد،* آخر دوا این است که داغش کنند. شمشیر، آخر دواست. صحیفه نور ج 19 صفحه 19
نوشته شده توسط نشریه چشمه در یکشنبه 86/11/14 و ساعت 10:15 عصر | نظرات دیگران()
